Biblio etiketi ile yaftalanmış yazılar

Öğütülmemiş Makina Dili

Serkan Işın

* Tüğün'de yayınlanmıştır.

Ö(N)CÜLER

Aklımdan bir türlü çıkmayan bir anı ile başlamak istiyorum. İlkokul sıralarında, belki daha da önce, TRT Çocuk radyosunun bir yarışmasını hatırlıyorum1. Yarışma bir öykü yarışmasıydı ama yöntem olarak işitsellik üst seviyede gerekiyordu. Yarışma için yazılacak öykümsü şey, TRT'nin radyodan rastlantısal olarak verdiği bazı seslerden ilham alınarak yazılacaktı. Bu sesler arasında "guguklu saat" ve "kapı gıcırtısı"nın da olduğunu hatırlatmam gerekiyor. Bu "heard code"dur, yani işitilmiş kod. Google Heard isimli bir işimde, google earth isimli harita programının sesleri gizlediğini anlatmaya çalışmış ve farenin dokunacağı her yerden, çığlık sesleri fırlatan bir google earth arabirimi yapmıştım2.

Jim Leftwich'le Söyleşi

: Size görsel şiirin ilerleyişini nasıl değerlendirdiğinizi sormak istiyorum. Halihazırda/burada birkaç basılı şiir kitabım (lirik ve epik türde) olmasına rağmen, insanların şiir ve görsellikle ilgili sorunları olduğunu düşünüyorum. Yaşadığımız yer için bunun normal olduğunu biliyorum, çünkü geleneksel ve modern zamanların şiiri, şiir ve dilin sözel yanına saplanıp kalmış. Somut şiir, 60’lı yıllardan beri marjinal bir şekilde şiirimizde mevcut.

ÖZNEL ASEMİK KAZİYELER

Deneysele giden bir yol da, kodlanmış bilgiyle karşılanan bir anın sinir sisteminde, sonradan dil olarak yeniden kodlanacak olan biyosemiyotik bir kümeye çevrilmesidir. İki kez ıralanmış bu mesafede kendimizi kendi deneyimlerimizden haberdar olarak buluruz. Sosyal kullanımı anlamında avamlık, öznel deneyimin paylaşılan dilde şifrelenmesiyle (encipherment) görece homojenliğinin teminatı olduğunu doğrular. Şifrelemede, yazıyla betimlemede bir grup alfabetik kullanımına yüklenmiş standart biçimleriyle ayırdedilebilir varyasyonları köksel bileşenler olarak varsayabiliriz.

GÖRSEL ŞİİR: SANATÇILARIN YAZISI/YAZARLARIN SANATI

GÖRSEL ŞİİR: Sanatçıların Yazısı/ Yazarların Sanatı Alan Prohm Çeviren:

Şiir Sanattır ‘Sanatçı Kitapları’ kadar başka hiçbir şey yazının muğlak estetik konumu sorununu daha iyi yansıtamaz. Yazın eğer gerçekten sanat olarak kabul edilirse, bu tanımlama lüzumsuz kalırdı. Shakespeare, Baudelaire ya da Haavikko’nun herhangi bir ucuz, ciltsiz basımı ‘sanatçı kitabı’ sayılırdı.