“Taşrada çıkıyor olmak kirlenmemiş olmak gibi bir ayrıcalık sunmuştu Kırağı’ya”
Kırağı ilk sayısını Mart-Nisan 1994’te çıkardı. Osmaniye’den yayınlanan bir dergi olarak 90’ların ortasındaki şiir-edebiyat ortamı size göre nasıl görünüyordu ve Kırağı bu ortama hangi gerekçelerle girmişti?
BirGün de uzun bir aradan sonra yeniden kitap eki vermeye başladı. 15 günde bir.. zor bir periyot...
İlki "kürt dosyası", ikincisi "ekim devrmi" dosyası ile çıktı. Üçüncüsünü de "levi-strauss" dosyası olarak duyurmuşlardı. Ama "Erken Cumhuriyet" dosyası olarak geldi.
Bu arada bu sayıyla birlikte bir de "POET" köşesi yapmışlar. Bir de şiir yayımlamışlar... Şair veya şiir filan değil de köşenin adının "POET" olması ilginç olmuş tabii...
3186 dergi çıkıyor memleketimizde, resmi kayıtlara göre. Toparlakça 4000 (fanzin şu bu da dahil) diyelim. 4000 süreli yayından bahsediyoruz ve elbette bunlara edebiyat dergileri de dahil. 70 küsür milyon insan, 20 milyon küsür genç insan var bu ülkede. Toplam tiraj ne olursa olsun, yetmez! Yetmez!
Bilirsiniz sanat imgelerle çalışır.
Şimdi artık piyasa da imgelerle çalışıyor. İnsanlara pantolon, gömlek ya da saat satılmıyor da onların çağrıştırdıkları, mesela özgürlük, dik başlılık, idealizm ve hatta başkaldırı satılıyor. Alıcılar kendilerini piyasanın yarattığı imgeler doğrultusunda tanımlıyor ve o doğrultuda düşünüp davranmaya başlıyorlar. Bütün markalar kendilerine özgü imajlar geliştirme peşinde. Piyasanın en önemli kaygılarından biri bu.
....resim ve heykel, modernitenin son ifade alanları olarak, gitgide daralan bir eylem bölgesi içinde sıkışmış durumdalar: Kişisel serüvenler devam ediyor da atılım ya da dönüşüm beklenmiyor orada.
Aşkar dergisinin 11. sayısında Tuba Deniz’in şair-eleştirmen Mehmet Can Doğan’la gerçekleştirdiği söyleşi kapsamında:
Zaman zaman dergilerle ilgili konuşuluyor. Genel bir memnuniyetsizlik de seziliyor aslında ama sonbaharla birlikte bir şey oldu dergilere galiba.. Daha doğrusu artık bazı şeyler ayyuka çıktı sanırım. Kasım ayı dergilerinden özellikle seçilmiş bazı alıntılar. Her biri ayrı ayrı kendi bulunduğu tepeye bayrak diken dergiler, giriş yazıları.. Eleştirirken kullandığımız dil için filan iyi örnekler... Bunlar en bariz olanlar. Hece'de bir eleştiri dosyası, Fayrap'ta doğumgünü kutlaması ve Karagöz'de kapalı bir eğri çizen bir 90'lar dosyası da bu ay gösterimde...
‘80 sonrası şiiri on yıllara göre sınıflandırmıyorum. Bence sınıflandırma şöyle olmalı: 1980-1985 arası; 1985-1995 arası; 1995-2000 arası ve sonra da 2000’li yıllar...
Noktalı Virgül