1926 Firenze doğumlu İtalyan şair, yazar ve görsel sanatçı.
1960lı yıllarda, söz ile yeni görsel/kitlesel medya arasında deneylere girişen bir şairdir. 1963 yılı Pignotti'nin “Dizeli şiiri” yetersiz bularak, “Verbovisual (SözselGörsel) Araştırmalar”a giriştiği yıl olmuştur. Floransa'da Grup 70 Eugenio Miccini ve Pignotti'nin ortak çabası ile kurulmuştur. Grup 70'e Lucia Marcucci, Ketty La Rocca ve Luciano Ori katıldı. Ek olarak Mirella Bentivoglio, Giuseppe Chiari, Emilio Isgrò, Michele Perfetti ve Sarenco da grubun çalışmalarında etkin rol oynadı.
Pignotti ve Miccini, bu sıralarda, dizeli şiir yazıyor fakat yıpranmış, etkisiz ve neredeyse işlevsiz gördükleri bu şiir tarzını reddetme noktasına gelmişlerdi. Görsel sanatlar bu anlamda yeni bir alan olarak görüldü iki şair tarafından. Bu açılım, daha geniş kitlelerce, daha kolay anlaşılabilecek (çözümlenecek) mesajları ulaştırabilmekti.
Bunu yapmak için yaygın şekilde kullanılan konuşma dilini, çoğul kodlarla işlemeye dönüşmekte olan gündeliğin dilinden kurtarmak gerektiğine inanıyorlardı. Teknolojik olarak tanımlanan bu Yeni dil, kitle iletişimin dünyasından gelmekte idi, yani gazetelerden, çizgi romanlardan, reklamlardan ve 'parlak' dergilerden.
İki amaç vardı: Sosyal gerçekliğin söz diziminden kelimeler alırken, bu estetiği mahkum ederek, kitle iletişim mecrasının iktidarını kovmak. “Kelimelerle Devrim” olarak adlandırılan bu süreç, adı geçen grup sanatçılarının eserlerinde kitle iletişim mecrasından kelimeleri ve simgeleri sosyal ve siyasal protesto amacı ile kullanmaları ile gerçekleşti.
Bu sanatçıların en çok rağbet ettikleri teknik Kolaj olurken, bu teknik daha sonra diğer sanatçılar (Cenovalı ve Napolili) tarafından da kullanıldı.