Walter J. Ong'a göre Söz'den Yazı'ya geçiş, listelerle başlamıştır ¹⁾. Dizenin ilk elde, listeleme ile yakından ilgisini destanların -özellikle Homeros- aşırı detaylı olmasından şüphelenerek ortaya atan Ong, böylelikle şiirin yazı ile ilişkisini de ilk elden kurabileceğimiz sayıp-dökme eylemine bağlamış sayılır.

Ong, Homeros şiirlerinin etrafında dönen tartışmaların, 1920'lerde Adam Parry tarafından ortaya atılan “buluş” ile biraz daha aydınlandığını belirtir:

“Homeros türü şiirlerin belli başlı hemen her özelliği, sözlü birleştirme yöntemlerinin zorunlu kıldığı bir tutumluluğa dayanır. Ve asırlardır süren okuryazarlık alışkanlıkları ile ruhumuza sinen düşünme ve anlatım süreçleriyle ilgili varsayımları bugün bir tarafa itebilirsek, heksametrik ölçüyle dikkatle inceleyerek o yöntemlerin ne olduğunu keşfedebiliriz. İşte bu buluş, edebiyat çevrelerinde devrim yaratmış ve tüm kültür tarihimize ve “ruh” tarihimize yansımıştır. Parry'ye göre “kelime ve kelime biçimi seçimi, heksametrik dize ölçüsüne bağımlıdır.” ²⁾