Sayfa ya da madde eklemek için ya mevcut işaretlenmiş boş maddeleri/sayfaları doldurabilirsiniz. Ya da arama bölümünden eklemek istediğiniz konuyu -örneğin Fonetik Şiir, bununla ilgili bir madde var mı yok mu göz atıp, eğer yok ise, karşınıza çıkan sayfa yardımı ile maddeyi ekleyebilirsiniz.

Formatting Syntax bölümü yardımcı olabilir. Ayrıca deneme yapmak isterseniz, Deneme Sayfası sayfasını kullanabilirsiniz.

Hayır. Poetikhars.com, her ne kadar pek aktif değilse de, yayını sürdürüyor. Şiir gündeminin zırvalıklarını, taşkınlıklarını, hallenmelerini ve arsızlıklarını daha fazla kurcalamak, deşmek de istemiyoruz -en azından ben istemiyorum (sı). Bu yüzden site de pek yoğun değil. Yine de tek tük yazılar ekleniyor. Zaten enerjinin çoğu bu sözlüğün düzenlenmesine ayrılmakta. Dizeli şiir yazanla derdimiz de yok, herkes sen ben bizim oğlan dergiciliği ve yayıncılığı içinde elbette istediği gibi tartışabilir, hor görebilir, diğerine hiddet duyabilir, ikinci yeniye tapabilir, ciddiye almayabilir ya da aşırı ciddiye alabilir her bir haltı!

Bu konuda böyle bir kabul olsa da¹⁾ bu soru biraz Garip, İkinci Yeni midir sorusu gibi görünmektedir. Görsel Şiir, paylaşılan, mecralar arası ve kendi mecralarını tanımlamaya girişip, ona akışkan hale gelen bir şiir. Somut Şiir, manifestosu ile birlikte Modern olan ile ilişkili. Bu açılardan bakıldığında Görsel Şiir'in Fluxus ile ortaya çıkması, onu Modern Sonrası ile ilişkilendirmemize yol açacaktır. Somut Şiir tarihsel avangard içinde tüketilmiş ve modern şiirin verimleri arasında girmiştir. Görsel Şiir için henüz böyle bir meşrulaşma ve kabul göremiyoruz. Ülkemiz için bu ikisi arasındaki farkların bilinmemesi, tamamen bizim cahilliğimizden kaynaklanır.

Görsel Şiir'deki görsel ifadesini ne olarak anladığımıza bağlı bu. Bu eleştiriyi getirenler, genelde kendi yaşantı deneyimlerini ve bundan çıkan şiirsel bilgiyi çeşitli sebeplerden sadece içsel/masum/İyi yani ahlakî olarak kurmaktadırlar. Yani “içten”liğin bir yansıması olarak, “iç dünya” ile ilgili bir şeydir Şiir. O iç dünya ya da doğamız ya da psişemiz, bir dış'ı yokmuş gibi düşünülür.