Hamiş: 2003 yılından itibaren kafamda bir soru yumağı belirmeye başlamıştı. Bu yumağın içinde gündelik araç gereç, şiir, deney, görsellik, hata vb. gibi şiir ile ilişkilerini bugün bile yerli yerine oturtmakta zorlandığımız kavramlar vardı. Şiir tarihinin modern zamanlarda ana akım şiire verdiği önem ve alan içinde sadece simgesel, imgesel düzeyde işe katılan bu öğelerle ilişki kurabilen Tarihsel Avangard ya da kenarda kalanlar olabilmişti. Yani tuhaf bir alana girmek üzereydim.

Türkçe’deki imkanlarla böyle bir poetika kurmak oldukça zor görünüyordu. Gözden kaçırılmaması gereken şu sanıyorum, bizim yaşadığımız ve büyüdüğümüz zaman içinde üretim/tüketim ilişkileri kökten değişmiş ve bu değişimin tüm etkileri, 1990’lardan itibaren hem göçle hem de kentsel dönüşümle karmaşık bir yapı oluşturmuştu. Bildiğimiz ikili (binary) ilişkiler yerini karşıtlıklara bırakırken, iki tarafın argümanlarını görebilmek imkansızlaşıyordu da. Fakat bu iki tarafın çoğu kez birbirine mahkumiyetini sezebiliyordunuz. Çok kenar bir noktadan bakıldığında, Modern Şiir olarak görülen şeyin içinde bu kadar çok “söz” olması şaşırtıcı olduğu kadar da yorucu idi. Çünkü bahsettiğim dönem, Söz’ün her fazının çoğalmakla birlikte etkisizleştiği aynı zamanda klişe + deformasyon sayesinde sönükleştiği bir Dilsel şimdi oluşturuyordu. Buna gerek vardı çünkü Reklam Dili ile Rüya Dili’nin kesiştiği yerde gündelik dil oluşuyordu. İkinci Yeni bile bu gündelik içinde etkisizleşiyordu. Modern şiir tarihi olarak bildiğimiz ve esasında Hece ile başlayan süreç aldatıcı bir temsil görevini Dile ve Devlete karşı gerçekleştirirken, bu kadar yoğun ve karmaşık bir dokuya nufüz edemiyordu. Dil, konuşma, yazma özünde iletişim şeyleşmeye gidiyordu ve önümüzde bulduğumuz tabloya İnternet iletişimi de karışıyordu, önce yavaş daha sonra çok hızlı bir şekilde.

Görsel şiir ya da ismini nasıl koymak isterseniz, bu sürece cevap vermeye çalışan uluslararası bir kalkışma olarak ortaya çıktı. Öncelikle çok deneysel hatta aşırı deneysel bir alanda olmasına rağmen, gösteri toplumunun şafağında artık o da 21. yüzyılın en önemli şiir akımı olarak önümüzde endam ediyor. — serkan isin 2012/03/22 19:08

Bu site -her ne kadar katkı veren sayısı çok az olsa da- derli toplu olarak Görsel Şiir ve yan alanlarını, okura daha tanıdık hale getirmek için kurulmuş, özgür ve açık bir sözlüktür.

Eğer isterseniz, siz de, oluşturulmuş konuları genişletebilir, katılım sağlayabilir ve elbette yeni maddeler açabilirsiniz. Yardım isterseniz, şurada bulunabilir. Ayrıca çabuk bir başlangıç için Özel Sayfalar da hizmetiniz de (uzman viki yazarları için).

2003 yılında başlayan Zinhar deneyimi ile birlikte Modern Türk Şiiri'nin -bize göre- sınırlarının ötesinde bir poetikayı savunmaya çalışan bir hareket ortaya çıkmıştı. Tarihsel olarak Somut Şiir ile burun buruna gelen Modern Türk Şiiri, 1980'lerden sonra muhtemelen 80 Kuşağı olarak da adlandırılan yönelimlerinin aşırı-yerel kalması yüzünden, bu karşılaşmadan çok da memnun sayılmazdı. Sayılmazdı çünkü elimizdeki belgeler Tarık Günersel dışında bir yol, yordam çıkmadığını gösteriyor.

Zinhar'dan poetikhar(s) evrilen dergi, matbu ortam ile internet mecrasını birlikte kullanabilme özgürlüğüne de sahipti. İnternet ve Edebiyat ilişkisinin, Türkiye'de İnternet kullanımın başlamasından bu yana bir şikayet konusu olması ve mecraların güvenirliğinin bir bahane olarak ortaya sürülmesi, Şiir'in, ilk kez internet ile birlikte, okurunun zihin dünyasına yakın halde sunumunu getiriyordu. Böylece şiir, bugüne kadar kendisine kurduğu Şiir Kamusu'nun kuralları ve çitleri dışında, vahşi bir hayata başlıyordu. Bu karşılaşmadan sonra görüldü ki, Şiir'in kendisine yarattığı ve şairler aracılığı ile sürdürdüğü Rüya, sona ermiştir. Düş bozumu gerçekleştikçe, mikro siyaset uyarınca, daha önce Merkez-Çevre arasında tanımlanan ilişki bozulmaya ve şekil değiştirmeye başlamıştı.

Görsel Şiir ifadesi, son yıllarda dergilerde daha çok sanki iflah olmaz bir hastalığı ya da hiç duyulmaması, anlatılmaması gereken bir sırrı ifşa edermiş gibi, yazarlar, şairler tarafından sitayiş ya da nefret/kuşku/mesafe/şaka/dalga geçme yollu anılıyor. Örneğin bunun Modern Türk Şiiri'ne kondurmayan da var, şiirin tanım haklarını ellerinde tuttarmışcasına, şiiri ipotek almaya çalışanı da var. Görsel Şiir (Vispo, Visual Poetry, Visua Poema) Somut Şiir yerine kullanılmaya alışılan, Fluxus ile birlikte kendisine alan bulan bir poetika ürünüdür. Bunun bir “tür” olduğunu söylemek baştan Fluxus konusuna aşırı yabancı olduğunu belgelemek olacağı için, bu hataya düşülmemelidir. Çünkü Fluxus, Modern Anlatı'dan ötede kurulan bir başka anlatının çocuğudur¹⁾Modern. Türk Şiiri, Fluxus ya da DADA gibi konulara uzak duran şairlerle doludur. Çünkü bunlar, şiirimizin Apollonesk tarafı ile çatışan, Diyonizyak konulardır.

Özetle, 2004 yılından bu yana yapılan şeyleri, derleyip, toparlamak ve bir anlamda dağıtmak için bu çalışma yapılıyor.