evrenin nüfuz edemeyeceği bir aralığa nasıl girebilir kişi? (Descartes yorumu olarak ulus Baker'in sorusu bu)

başarı mitinin gölgesinde katrankara yıllar saatler. ışıldayan şey hırsın köksüz neolojisi.

yazmayanlar arasında geçen her gün, cehennem ile karşılaştırılabilir özünde. çünkü orada da yazılmayacaktır nihayetinde.

yazmama materyalizmi hepimizi kurtaracak eylemsizlik şeysi.

ürettiğin yazı hiç bir anlamda hiç bir yeniden kullanıma izin vermeyecek, sadece kırılmaya parçalanmaya yarayacak ki yazar olasın.

yazı ya da şiir amelesinin normal emekçiden hiç bir farkı yok şu noktada. burjuvaca bir şey belki bu bakış fakat yazan için tek yol red.

yazamadıklarımın yazmayı reddettiklerimin yapıntısıyım.

yazamayanları, yazmayanları, bırakanları ile hatırlanacak en yeni kuşak olacağız muhtemelen. bunu da yazmayacaklar gerçi.