Hilmi Yavuz Zaman'da yazıyor "Oktay Rifat'ın bu iddiası, büyük olasılıkla, onun 'Perçemli Sokak'a yazdığı giriş yazısıyla ilgilidir ve bu başlıksız yazıyı Oktay Rifat, bir tür 'İkinci Yeni Manifestosu' gibi düşünmüş olmalıdır." deyip geçiyor.
Şiir, yani söz söyleme san'atı, geçmiş asırlar içinde bir çok değişikliklere uğramış; en sonunda da, bugünkü noktaya gelmiş. Bu noktadaki şiirin doğru dürüst konuşmadan bir hayli farklı olduğunu kabul etmek lâzım. Yani şiir bugünkü haliyle, tabiî ve alelade konuşmaya nazaran bir ayrılık göstermekte, nisbî bir garabet arzetmektedir. Fakat işin hoş tarafı, bu şiirin bir çok hamleler neticesinde kendini kabul ettirmiş, bir an'ane kurmak suretiyle de mezkûr acaipliği ortadan kaldırmış olması.
Oktay Rifat'ın çeşitli kitaplarından derlenmiştir. Bir öpüş su içiyor maşrapasından gecenin ... dişlerini biliyor ya da bilmiyor ... bir kent çekiyoruz ardımızdan avutulmaz bülbüller kadar hızlı ... tüm başlangıçlara gebe tek dilenci ... yağmuru güneşle ayırmalı ikiye, bir kırlangıç koyarak arasına gitmeli ... esrik kapı, eksik bir yola kapanan kapı bir hiç uğruna. ... kuşlar fırladı yaylı kutularından ... boynuna doladı atkısını gülüşünden korunmak için suda ve gökte gezenlerin. ... hoşçakal gölge! ... bu sokak bir hindinin, birkaç kazın ... bu sokak bir bebeği emziriyor
