"bu kadar 'çirkin'inini hiç görmemiştim"

Tiryakiliğin eski tadı yoktu Hiç görmediğim dergiler vardı, yeniden çıkan Ücra gibi... Öte yandan hiç görmek istemediğim dergiler vardı, onları görmedim, bazılarının kapağını bile çevirmek istemedim... (...) fakat tiryakilik yaratıcı ya da sürdürücü cinsten bir dergi yayımcılığı yoktu bu yıl.. Adet yerini bulsun diye çıkılan dergilere de öyle bakıldı. (...) Bu yılın güzel sürprizlerinden birisi Yeniyazı dergisi oldu. (...) Akatalpa öyküyü de ekleyerek daha dolgun oldu. Fayrap kapağından başlayarak ilgi çekici olmaya devam etti, eski şairlerle ilgili yazılar, Hakan Arslanbenzer ve Ahmet Güntan'a doğumgünü armağanı olarak hazırlanan sayılar iyiydi. Karagöz'ün 90 şairleriyle ilgili sayısı, Yedi İklim'de Zafer Acar'ın yazıları dikkat çekiciydi. Artık bir "kadro" dergisi görünümünde süren Heves'in Ocak 2010 sayısında "Heves'te Türk şiirinin yeniden atağa kalktığını duyumsatan, bize tarihin önemli bir anında, önemli bir vazife edindiğimiz bilgisini hatırlatan şiirler, yazılar yayımladık" deniliyordu. Sincan İstasyonu, Hayal, Deliler Teknesi, Karayazı, Eliz, Yazılıkaya Yasakmeyve, Dergah, Bir Nokta merkez dergiler... (...) Mühür biraz daha derli toplu oldu. (...)

Ve diğer tatsız şeyler 2000'li yılların şiiri deyip de adını koyamadığımız Utku Özmakas'ın "Milenyum Kuşağı" deyip kitabını da yazdığı kuşağın kimi "delikanlı" şairleri basılı ve sanal alemde hayli diklendiler birbirlerine. Serde delikanlılık var ne de olsa! Bu arada bizim kuşaktan, hani şu malum, meşhur, ara, kayıp, mağlup, geçici ve tuhaf kuşaktan bazıları da kendilerini "gizli 80 kuşağı" olarak ilan ettiler, galiba bunda "biz onlardan değiliz, aman karıştırmayın!" endişesi de etkili oldu, ki sanırım şairlerde kibir biraz da böyle endişe ve kaygılarla başlayıp gelişiyor. (...) Bu arada şiir eleştirisi giderek çirkinleşmeye başladı. Bu eleştirilerden ya da karaçalmalardan ben de nasibimi aldım, bu kadar "çirkin"ini hiç görmemiştim.