Size en klişe halimle, halimden bahsedeyim..

Deniz Seki, hapisten çıktı. Sanki cepheden dönmüş gibi bir de basın açıklaması yaptı birkaç saat önce. Sadece uyuşturucu kullanmak değil, satmak ya da satmak için bulundurmak gibi bir suçtan da hapse girdiydi. Uzun bir süre kaldı ve nedense sonra da çıktı (ayrıntısından bize ne?). Ama yine de öyle aman aman bir değişim, dönüşüm geçirmemiş. Çünkü basın toplantısı sırasında şunları demiş;

"Uyuşturucuyu ne kadar süre kullandınız? Bu soruyu duymamış kabul ediyorum... Sorulmamış kabul ediyorum. "

Niye ki? Bir kere bir gecelik kullandığın için içeri girmedin değil mi? Artı, samimi bir şekilde cevap ver ki, kullanacaklar da bir süre belirlesinler kendilerine. Neymiş, "duymamış kabul ediyormuş". Sanatçı bir de! Efendi gibi söyle? Hayır. Neyse mesele bu da değil. Bir şarkı yazmış Deniz Seki. Yazdığı şarkının sözleri şu şekilde;

"Bitti, bu defa bitti; Bu canım kalbim senindir, Tabii kabul edersen. Bir daha hiç kimseler kıramaz bizi, Söz... Bitti...

Yeter, yeteri kadar yeminlere mahkumuz Sitem desen o haklı ona da epey borcumuz Bu son yemin olsun Kıymet bileniz gel ne olur sözlerimi canım kalbim

Birbirimizi hiç üzmeyelim... Söz... Bitti..."

"Bu şarkıyı kalbim için yazdım. Çünkü kalbimi çok üzdüm. Artık kalbimi üzmek istemiyorum. O benim için çok kıymetli." demiş. Allah aşkına insan kalbine böyle klişelerle ne anlatabilir? Ne kadar yeteneksiz, ne kadar boş, ne kadar sığ kişilere zengin olma, şan şöhret şeyetme hakkı veriyor bu popüler kültür (ne ironik!)! Deniz olarak girmiş okyanus olarak çıkmış. Sen bunları yırt Deniz Seki! Yazma böyle sözler daha. Bize sendeki seni anlat, madem o kadar büyük sanatçıysan. İki tane boktan klişe ile acındırmayın kendinizi artık! Yaz bir tane Mr. Tambourine Man gibi bir şey, madem samimi isen, o zaman bilelim. Ya da bize ne? Ya da eğer oradaki "kalbi" kalbi değil de, Mr. Tambourine Man ise, o başka. Ki yine de klişe! Ara sıra bu pop kültür insanlarının "derinlikleri" konusunda yanılıyorum diyordum, yok, bunlardan bir iş çıkmaz, çıkmıyor!