I
Ge ge ge gel ki severemen se se se men me(h) cebini Za za zâ zâr olubam men çe çe çe çend nişnini
Dü dü dü dür tegi dişler vi vi vi virdi sana Hak Se se se sevse gerekdür di di di dişlerini sîni
Sö sö sözlerin eyler şe şe şe şekkeri kâsid Gö gö gö gözlerin eyler si si si sihr-i mübîni
A a a al ki yiridür gö gö gö gönlümü menden Sa sa sa sal ki yiridür zü zü zülfüne çîni
Ka ka ka kalmışak âhir a a a ah ile sayru No no no nola ki sorsan za za za zar-ı hazini
Yü yü yü yüzini gördüm a a a aya sakışdum Ni ni ni nice yürekdür ka ka ka kalmaya canı
Ha ha ha hasta NESİMİ sö sö sö söyleyen ol dem Ni ni ni niylerem âhir dü dü dü dürr-i semini
(İmâdeddin Nesimi Eserleri, 1973 - bu şiirin başka bir Nesimi'ye ait olması (örneğin Hasta Nesimi) olasıdır.)
II
Se se sevdim be be ben bir ne ne nevreste güzel Hü hü hüsnü ge ge gerçi me me mehtaba bedel
Zü zü zülfü se se sevdası sı sına düşeli Va va vardır şi şi şimdi a a aklımda halel
Be be bebga mi mi misli nu nu nutk itse o şuh Sa sa saçar fe fe femden sü sü sükkerle asel
Ya ya yandın na na nâr-ı a a aşka aşık E e ey dil bu bu budur ta ta tâ resm-i ezel
Na na nazmım gö gö gördü di di didi pepegi Fe fe FEYZİ o o olmuş bi bi bir hoşça gazel
(Divan-ı Feyzi)
III
Ce ce ce cemâlin ey dos ne ne ne ne hûb-ı ra'na Vi vi vi visalin ey dost di di di dil eyler ihya
Te te te tekellüm itse tu tu tu tûti misali Bu bu bu bu akl ol dem kı kı kı kılardı yağma
Hı hı hı hırâm-ı nazın gö gö gö görünce aşık Di di di didi bu kamet mi mi mi misal-i Tûba
Ka ka ka kaşın hilali le le le lebin zülali ya ya ya yanağın alı ve ve ve ve sib-i hamra
Ha ha ha hayalin ancak gö gö gö görelden oldu De de de derin gulamı bu bu bu bu LUTFİ edna
(Hicri 1241, Mecmua, Cebeci İl Halk Kütüphanesi nr.251. s.280)
IV
Gazel-i Pepegi
Ca ca cân ile severdim se se seni küçücek Ya ya yakmak ne revadır be be beni küçücek
Me me (me) menba-ı tab'ın lü lü lütfüyle kerem* Hu hu hulkuyla vefanın ka ka kânı küçücek
He he hecrin ile yakmak be be beni ne reva Gö gö gözlerim akıdır ka ka kanı küçücek
Di di dimez midin olsam se se seni ile yâr Be be benim ile ahdin ka ka kanı küçücek
A a aşkından ölürse şe şe şevk ile ALİ Bo bo boynuna olur ka ka kanı küçücek
(Mecmua, Manzum eserler, nr.643. eklenen (me) ile vezin düzelmektedir.)
Beyt-i Nazire Bâ-Hakkı-ı Şair-i Mezbur
V
Bu bu burnuna o...sun pepegi şair Ali Ya ya yaptığın için böyle pepegi gazeli
VI
Di di divane mi sandın sa sa saldın reseni Zü zü zülfün ne sebebden be be ben itdi beni
Şu şu şu hüsnü görünce me me meyi itdi gönül Ne ne n'etdim ne suçum se se sevdimse seni
Ca ca cana kadi bala re re reftar idicek İ İ ihya olurum ben sa sa sahrayı meni(?)
Ga ga gamzen oku deldi ba ba bağr u sinemi Ku ku kullara kerem kıl ke ke kerem kânı
Şi şi şirin didi cancan gü gü güftarına bak Ce ce cevr itme bana sen ya ya yakma bu teni
Ra ra RAHMİ gibi şair na nadir bulunur Ce ce cem' itdi çıkardı dü dü dürr-i Aden'i
(M.Tevfik Oytan, Bektaşiliğin İçyüzü, İstanbul c.II s.119)
VII
Ka ka kaddin açılalı gü gü güneş dolanır Se se senin gibi güzel ka ka kandan bulunur
VIII
Ge ge gel yanıma dilber seviyorum se seni A a ateşlere yaktın fi firakınla beni
IX
Ke kendi
Gözleri kan kan bürülü bir kudurmuşluk bakışlarında
su sızmaz dışlarına dış dıdış dışlarına
kapı baca örtülü bir kaçarlık içerlik liklerine
geceden gündüzü bile ken ke kendi pe pe pencerelerine
(Celal Sılay)
Kaynak:Prof.Dr. Âmil Çelebioğlu, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları