Sen de elindeki o teorinle sap gibi kalırsın. Anlamadıkları tek şey şu, şiir sorununu aşmanın tek yolu iyi şiir yazmaktır. Moda tabirle şiire bir açılım olacaksa, en iyi yolu iyi şiir yazmaktır. Eliot'ın şiir üzerine yazdıklarını düşünün, Çorak Ülke'yi yazmasa dikkate alınır mıydı? Necatigil'in düzyazıları, şiirleri yanında bir cilt olarak durmasaydı benim umurumda olur muydu? Karacaoğlan da şiir üzerine düşünmüştür, Fuzuli de, Nabi de.. Ama mesele, neyi ne kadar yazdığımız ve başarabildiğimiz. Hepimiz epik, hepimiz görsel şiir yazsak ne olacak! Ben bu arkadaşlara kendi uyuzunuzu şiir ortamında kaşımayın, derim. Yazdığın şiir neşv ü nema buluyorsa konuş. Ben Şiirler Çağla'nın ardından çıkan bu bunun adamıdır, bu bunlardandır gibi yazıları toplasam cilt olur. Allah şahit hiçbirine cevap vermedim. Versem kafasını kopartırım, o cevabı da veririm. Ama ben cevabımı şiirimi yazarak verdim.
Yalnız şu var, Zaman Kitap, bu söyleşide geçen "Hepimiz epik, hepimiz görsel şiir yazsak ne olacak!" lafını arabaşlığa 25 punto harflerle "Hepimiz görsel şiir yazsak ne olacak!" diyerek almış. Aslında madem buraya kadar yapılmış, Çobanoğlu'nun ağzından "Hepiniz görsel şiir yazsanız ne olacak ulan!" da yazılabilirdi, sonuçta kitap dergisi, sonuçta söyleşi..