Yücel Kayıran bugünkü Radikal Kitap eki'nde Muzaffer İlhan Erdost'un 2009 tarihli İkinci Yeni yazılarının bir bölümünü içeren "Şiirin U Dönüşü" adlı kitabından söz ediyor. ... yazının tamamı buradan okunabilir. ... ... Yazıda Yücel Kayıran kendi yorumlarını Muzaffer İlhan Erdost'un şiir tarihimizdeki yerinin altını çizmek ve daha çok kitapla aramızdaki ilişkiyi kurmak noktasında tutuyor. İkinci yeni ideolojik miydi apolitik miydi bireysel miydi... İdeolojik değildi ama apolitik de değildi deyişini hatırlatıyor Muzaffer İlhan Erdost'un, Kayıran. Şiir ve İdeoloji tartışması da süregiden bir başlıktır gerçi. Bu ideoloji şairde olup şiirde olamayan bir şey midir? Bir şeye ideolojik diyebilmemiz için ille de politik herhangi bir şeyle örülmüş mü olmalıdır? Aslında daha gündelik hayatımızda bir şeyi ifade etmek için a sözcüğünü değil de b sözcüğünü tercih etmekten, dinlediğimiz müzikten, okuduğumuz gazeteye, alışveriş yaptığımız mağazadan, oturmayı seçtiğimiz kafelere kadar konturları silik gibi görünse de bir ideolojiyi izliyor değil miyiz? Bu tabii konunun belki başka bir ucu ama bu politik/apolitik-ideolojik/ideolojik olmayan tartışmaları da iki uçta salınan bir sarkaç gibi olduğu için düşünmeden edemiyor insan... ... Bu tartışmaların (İkinci Yeni)sonu gelir mi bilmem... U dönüşü de biraz başladığı yere dönmeyi işaret etmiyor değil. Dolayısıyla tanığı ya da okuru olduğumuz tartışmaların bir ucu da bununla ilişkilendirebilir... İkinci Yeni'den öte gidilemedi mi; gidilebildiyse bile sonra tekrar İkinci Yeni'ye mi dönüldü. Bir de şu var, böyle bir U dönüşü olmuşsa bile, dönülen yer başlanan yerle aynı olabilir mi? Ve yön aynı olsa bile yer aynı olabilir mi diye de mırıldanılabilir.