73 Milyon kişinin yaşadığı bir ülkede, yıllık 250 adet şiir kitabı üretimine "yetişmesi zor" diyerek burun kıvıran Turan Karataş, 2010 yılında çıkan kitaplardan çiçek falı bakmış, en sonra bıraktığı "bitkiben" ile ilgili de şu aşağıdaki ifadeleri kullanmış.
Ömer Şişman
Zehra şiiri (ben ona öyle diyorum, asıl adı “sahipsiz bir z raporu”) askerden döndüğüm günlerde başladı. Sabah gazetesinde haberini okudum. Küçük de bir fotoğrafı vardı. El kadar bir broşür gibiydi. Haberi okudum, kestim, cüzdanıma koydum. Uzunca bir süre beraber gezdik, oturduk. Haber şöyleydi:
Parçalı Ham 13. Artık bilmeyeceğim. Ahmet Güntan
Bilindik bir şarkının sözleriyle başlayan şiir okuyucuyu rahatlatıyor. Sözlerde yaptığı değişiklikler hatırlanan ezgiyi unutturmuyor ve
[bütün kabahat benim] den sonra gelen [ o kadar okudum boş] sözlerini de nağmeli bir şekilde okumaya devam ediyorsunuz. Hemen ardından sıralanan felsefeciler, gündelik hayatınızdan aşina olduğunuz bir şarkının ritmi arasında size yakınlaşıyor ve hepsi az önce görüşüp ayrıldığınız bir arkadaş gibi tanıdık ve anlaşılır kılınıyor.
