dada etiketi ile yaftalanmış yazılar

Dadaistin Harman Olduğu Yer: Türkiye!

[...] Geçelim dada’ya. Bir kısım şair ve sanatçı arasında 1920’de Zürih’te başlayan bir sanat akımı dada. Sonra Paris’e, Berlin’e; oralardan da tüm dünyaya sıçramıştır. Dadacılar bildik sanata, burjuva değerlerine karşıdır. Eserlerinde sanatın ne olduğundan ziyade ne olmadığına bakarlar. Bu akımın babaları: Man Ray, Tristan Tzara, Marcel Duchamp ve Paul Eluard’dır. Benim kuşağımın da dadacı sanatçıları var: Şair Serkan Işın’ın geçtiğimiz aylarda Dada Korkut adlı bir kitabı çıktı mesela.

BÜYÜK OLAY, Bİ DAKKA ARKADAŞIM

Türk Şiir gündeminin henüz görsel şiirle işi bitmiş değil. Görünen o ki, ya beyler/bayanlar hemen sıkılıveriyorlar ya da yaz rehavetine kapılmışlığın şair için olanı çok daha pis bir unutmanın eşiğine getiriyor karşımızdakileri. Modanın değil, modaların ışığı altında ezilip, bükülen edebiyatımızın son yıllarda ciddiye alabileceği tek teklifi de böyle geri çevirmesi, elbette hiç de yabancısı olduğumuz birşey değil. Ama konumuz henüz kapanmış değil. İşte bunu öğreneceğiz bugün..

Estetik Ölçütler Meselesi'ne dair..

Hemen elimi açık edeyim, ben zamanımızın "den" yoksun olduğu fikrine hiç de kapılmıyorum, hatta tam tersine Estetik'in kitabî anlamının kitleselleştirilmesi ve kamusallaştırma uğraşlarının (kavram ortaya çıktığından beri) tam anlamı ile ters tepip, hiper bir özelleştirme/bireyselleştirme sürecine girildiğini düşünüyorum. O halde Kenan Çağan'la baştan çatışıyorum. O şunları yazıyor: